زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

نفی رویت خداوند





تنزیه خداوند از رؤیت حسی از صفات سلبی خداوند است.


۱ - تعریف



بدین معنا که خداوند به چشم سر، دیدنی نیست.
چیزی را می‌توان دید که جسم باشد و در مکانی محدود و جهتی خاص قرار گیرد و قابل اشاره حسی باشد؛ ولی خداوند جسم نیست

۲ - نفی رویت در قرآن



قرآن کریم آشکارا بر نامرئی بودن خدا پای فشرده است.

۳ - دیدگاه عرفا



رؤیتی که اهل عرفان و کشف و شهود از آن سخن می‌گویند، رؤیت قلبی است
[۴] الالهیات، ج۲، ص۱۲۵.
در روایات معصومین علیه‌السّلام از همین گونه رؤیت یادشده است مجسمه، از فرقه‌های اسلامی بر این باورند که خداوند دارای جسم و جهت است و می‌توان او را به رؤیت حسی درآورد.

۴ - دیدگاه اهل حدیث و اشاعره



اهل حدیث و اشاعره نیز معتقدند که مؤمنان می‌توانند در آخرت همان سان که ماه را در آسمان می‌بینند، خداوند را ببینند؛ اما متکلمان امامیه و معتزله اتفاق دارند که خداوند را در دنیا و آخرت نمی‌توان دید.
[۸] ارشاد الطالبین الی نهج المسترشدین، ص۲۴۹- ۲۴۴.
به نظر می‌رسد اینکه برخی مسلمانان معتقدند خداوند را می‌توان دید. اعتقاد خویش را از مسیحیان و یهودیان برگرفته‌اند
[۱۰] الالهیات علی هدی الکتاب والسنة والعقل، ج۲، ص۱۳۸.



۵ - پانویس


 
۱. کشف المراد، ص۴۷.    
۲. انعام/سوره۶، آیه۱۰۳.    
۳. اعراف/سوره۷، آیه۱۴۳.    
۴. الالهیات، ج۲، ص۱۲۵.
۵. نهج البلاغه، خ۱۷۹.    
۶. شیخ صدوق، التوحید، ص۱۰۸.    
۷. الاصول من الکافی، ج۱، ص۹۵.    
۸. ارشاد الطالبین الی نهج المسترشدین، ص۲۴۹- ۲۴۴.
۹. کشف المراد، ص۴۶.    
۱۰. الالهیات علی هدی الکتاب والسنة والعقل، ج۲، ص۱۳۸.


۶ - منبع



فرهنگ شیعه، ج۱، ص۴۵۰، برگرفته از مقاله «نفی رویت خداوند».    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.